​ហេតុអ្វីប្រារព្ធទិវាសិទ្ធិនារីអន្ដរជាតិ? នៅក្នុងទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ ថ្ងៃទី៨ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៩នេះ យើងខ្ញុំសូមគោរព ជូនពរដល់ ស្រ្ដី គ្រប់ៗរូបសូមជួបប្រទះតែសេចក្ដីសុខសេចក្ដីចម្រើន រកទទួលទានមានបាន មានសុខភាពល្អ ប្រាជ្ញាវៀងវៃ បើប្រាថ្នាអ្វីសូមឱ្យបានសម្រេចដូចសេចក្ដីប្រាថ្នា ជាពិសេសសូមឱ្យសម្រស់កាន់តែស្រស់ស្អាត សូមអរគុណ!! ត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅថ្ងៃទី ៨ ខែមីនាដើម្បីអបអរសាទរចំពោះសមិទ្ធផលសម្រេចបានរបស់ស្ត្រីទូទាំងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងទូទាំងប្រទេសលើពិភពលោក។ ទិវានេះ ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថា ជាទិវាអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីសិទ្ធិស្ត្រី និងសន្តិភាពអន្តរជាតិ។ ប្រវត្តិ ទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ ៨មីនា ការប្រជុំគ្នាថ្ងៃទី៨ ខែមីនា នៅទីក្រុងដាកា ប្រទេសបង់ក្លាដេស ទិវានារីអន្តរជាតិ (៨មីនា) គឺជាទិវាមួយដែលនារីជុំវិញពិភពលោកប្រារព្ធពិធីដើម្បីរំលឹកអប អរសាទរ។ជាឱកាសមួយ ត្រូវអបអរ ដោយមានពិធីបុណ្យរំលឹកខួបប្រារព្ធធ្វើដោយនារីជុំវិញ ពិភពលោក។ អង្គការសហប្រជាជាតិ ក៏ប្រារព្ធពិធីអបអរសាទរទិវានេះ និងប្រទេសជាច្រើន បានកំណត់ទិវានេះ ថាជាថ្ងៃបុណ្យជាតិរបស់ខ្លួនផងដែរ នៅពេលនារីក្នុងទ្វីបទាំងអស់ ដែលជាញឹកញាប់តែងត្រូវបែងចែក ដោយព្រំដែនជាតិ និងដោយជាតិពន្ធខុសគ្នា ដោយភាពខុសគ្នាខាងភាសា វប្បធម៌ សេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ មកជួបជុំគ្នាដើម្បីធ្វើពិធីបុណ្យរំលឹកខួបទិវារបស់ខ្លួន គេអាចរំលឹកឡើងវិញអំពីប្រពៃណីដែលតំណាងឲ្យយ៉ាងតិចប្រាំបួនទសវត្ស នៃការតស៊ូដើម្បី សមភាព យុត្តិធម៌ សន្តិភាព និង អភិវឌ្ឍន៍។ ទិវានារីអន្តរជាតិ គឺជារឿងរបស់នារីសាមញ្ញ ដែលជាអ្នកកសាងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ វាបានចាក់ឫស ក្នុងការតស៊ូរបស់នារី អស់ពេលរាប់សតវត្ស ដើម្បីចូលរួមក្នុងសង្គមដោយស្មើភាពជាមួយបុរស។ នៅក្នុងប្រទេសក្រិចដែលជាប្រទេសចំណាស់ លីស៊ីស្ត្រាតា (Lysistrata) បានផ្ដើមគំនិតធ្វើកូដកម្មផ្លូវភេទ ប្រឆាំងនឹងបុរសដើម្បីបញ្ចប់ សង្គ្រាម និងនៅអំលុងបដិវត្តន៍បារាំង នារីក្នុងទីក្រុងប៉ារីស បានអំពាវនាវរក "សេរីភាព សមភាព ភាតរភាព" ដោយដើរជាក្បួនឆ្ពោះទៅកាន់ទីក្រុងវែរសៃ ដើម្បីទាមទារសិទ្ធិបោះឆ្នោតសម្រាប់នារី។ គំនិតនៃទិវានារីអន្តរជាតិបានលេចឡើងជាដំបូងនៅរបត់នៃសតវត្ស ដែលក្នុងពិភពឧស្សាហូបនីយកម្ម គឺជារយៈពេលនៃដំណើរវាតទី និងចលាចល កំណើនប្រជាជនយ៉ាងឆាប់រហ័ស និងមនោគមវិជ្ជា មូលវិវឌ្ឍនិយម។ ប្រវត្តិសង្ខេប នៃព្រឹត្តិការណ៍នេះរៀបតាមលំដាប់នៃកាលវេលា ដូចខាងក្រោម៖ ឆ្នាំ១៩០៩ យោងតាមសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់បក្សសង្គមនិយមអាមេរិក ទិវានារីជាតិលើកទីមួយត្រូវបានគេគោរពអបអរសាទរទូទាំងសហរដ្ឋ អាមេរិក នៅថ្ងៃទី២៨ ខែកុម្ភៈ។ នារីបានបន្តធ្វើបុណ្យរំលឹកខួបទិវានេះ រហូតទៅដល់ថ្ងៃអាទិត្យចុងក្រោយនៃខែនោះនាឆ្នាំ១៩១៣។ ឆ្នាំ១៩១០ សមាគមសង្គមនិយមអន្តរជាតិ ជួបប្រជុំគ្នានៅទីក្រុង Copenhagen បានបង្កើតជាទិវានារីមួយដែលមានលក្ខណៈជាអន្តរជាតិ ដើម្បីអបអរចលនា ដើម្បីសិទ្ធិនារី និងដើម្បីជួយសម្រេចឲ្យបាននូវសិទ្ធិបោះឆ្នោតជាសកល សម្រាប់នារី។ សំណើនេះត្រូវបានទទួលអបអរដោយមានការអនុមតិជាឯកច្ឆន្ទដោយសន្និសីទ របស់នារីជាង១០០នាក់មកពីប្រទេស១៧ដែលរួមមាននារីដំបូងគេ បីនាក់ត្រូវបានជាប់ឆ្នោតជាតំណាងរាស្ត្រ សភាហ្វាំងឡង់។ ពុំមានកាលបរិច្ឆេទជាក់លាក់ណាមួយត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់ធ្វើ ពិធីអបអរនិងគោរពទិវានេះទេ។ ឆ្នាំ១៩១១ ជាលទ្ធផលនៃកិច្ចពិភាក្សាដែលបានសម្រេចនៅទីក្រុង Copenhagen កាលពីឆ្នាំមុន ទិវានារីអន្តរជាតិ ត្រូវបានគេធ្វើពិធីទទួលអបអរជាលើកដំបូង (នៅ ថ្ងៃទី១៩ខែមិនា) នៅប្រទេសអូទ្រីស ប្រទេសដាណឺម៉ាក ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ និង ប្រទេសស្វីស ដែលក្នុងប្រទេសទាំងនោះ មាននារីនិងបុរសជាងមួយលាននាក់បានមកចូល រួមគាំទ្រទាំងអស់គ្នា។ ជាបន្ថែមទៅលើសិទ្ធិក្នុងការបោះឆ្នោតនិងសិទ្ធិបម្រើការងាររដ្ឋ នារីទាំងនោះបានទាមទារឲ្យមានសិទ្ធិក្នុងការធ្វើការងារសិទ្ធិ ទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាល និងសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចប់ការរើសអើងចំពោះ ការងារ។ ជិតមួយសប្ដាហ៍ក្រោយមក នៅថ្ងៃទី២៥ខែមិនា សោកនាដកម្មដ៏ខ្លោចផ្សាបណ្ដាលមកពីអគ្គីភ័យ ឆាបឆេះរោងចក្រត្រីកោណផលិតអាវម៉ាដាំ រឹបរាង នៅទីក្រុងញីវយ៉កថ្មី បានផ្ដាច់អាយុជីវិតនារីបម្រើការរោងចក្រនោះអស់ជាង១៤០នាក់ ដែលភាគច្រើនជានារីអន្តោប្រវេសន៍ អ៊ីតាលី និង ជ្វីហ្វ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងធំធេងលើច្បាប់ការងារក្នុង សហរដ្ឋអាមេរិក ហើយលក្ខខណ្ឌការងារដែលនាំឲ្យមានគ្រោះមហន្តរាយនេះត្រូវបានគេ ស្មិងស្មាធិ៍ រំលឹកប្រតិស្ឋ អធិស្ឋានក្នុងអំឡុងពិធីបុណ្យជាបន្តបន្ទាប់ដើម្បីរំលឹកទិវានារី អន្តរជាតិ។ ឆ្នាំ១៩១៣-១៩១៤ ជាផ្នែកមួយនៃចលនាសន្តិភាពដែលកំពុងប្រុងប្រៀបដំណើរការនៅពេល មុនព្រឹត្តិការណ៍សង្គ្រាមលោកលើកទី១ នារីរុស្សីបានធ្វើពិធីរំលឹកខួបទិវានារីអន្តរជាតិរបស់គេជាលើក ទីមួយ នៅថ្ងៃអាទិត្យចុងក្រោយក្នុងខែកុម្ភៈឆ្នាំ១៩១៣។ នៅតំបន់ផ្សេងទៀតក្នុង[អឺរ៉ុប] នៅថ្ងៃ ឬប្រហែលថ្ងៃទី៨ខែមិនា នៃឆ្នាំបន្ទាប់មក នារីបានមកមូលផ្ដុំជុំគ្នាដើម្បី ឬមួយតវ៉ាប្រឆាំងនឹងសង្គ្រាម ឬមួយដើម្បីសម្ដែងសាមគ្គីភាពជាមួយបងប្អូននារីៗរបស់គេ។ ឆ្នាំ១៩១៧ ជាមួយនឹងទាហានរុស្សី២លាននាក់ នារីរុស្សីជាថ្មីម្ដងទៀតបានជ្រើសរើសយកថ្ងៃអាទិត្យចុងក្រោយ ក្នុងខែកុម្ភៈ ដើម្បីធ្វើកូដកម្ម ទាមទារ "ចំណីអាហារហូបចុក និង សន្តិភាព"។ មេដឹកនាំនយោបាយបានជំទាស់នឹងការកំណត់ពេលធ្វើកូដកម្មនេះ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ក៏នារីទាំងនោះនៅតែបោះជំហានទៅមុខជានិច្ច។ ប្រវត្តិបន្ទាប់មកទៀតគឺ បួនថ្ងៃក្រោយមកស្ដេចរុស្សី (The Czar) ត្រូវបង្ខំឲ្យដាក់រាជ្យ ហើយរដ្ឋាភិបាលបណ្ដោះអាសន្នបានផ្ដល់សិទ្ធិបោះឆ្នោតដល់នារី។ ថ្ងៃអាទិត្យប្រកបដោយអត្ថន័យសំខាន់ជាប្រវត្តិសាស្ត្រនោះបាន ប្រព្រឹត្តឡើងចំថ្ងៃទី២៣ខែកុម្ភៈ តាមប្រតិទិន ជូល្យ៉ិនៀ [Julian Calendar =ប្រតិទិនបង្កើតដោយរដ្ឋបុរស Julius Caesar ក្នុងឆ្នាំ៤៦មុនគ្រិស្តសករាជ ដែលកំណត់ពេល១ឆ្នាំម្ដង មាន១២ខែ មួយខែៗមាន៣០ឬ ៣១ថ្ងៃ លើកលែងតែខែកុម្ភៈចេញ] ដែលកាលនោះត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសរុស្សី ប៉ុន្តែវាត្រូវចំថ្ងៃទី៨មិនា តាមប្រតិទិន Gregorian [(គឺប្រតិទិនជូល្យ៉ិន ដែលត្រូវគេ កែទម្រង់និងដែលគេប្រើប្រាស់សព្វថ្ងៃ] ដែលត្រូវគេប្រើនៅទីដទៃទៀត។ |ចាប់តាំងពីឆ្នាំដំបូងៗនោះមក ទិវានារីអន្តរជាតិ មានទំហំធំធេងថ្មីជាសកលសម្រាប់នារីទាំងឡាយ ទាំងនៅក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ ទាំងនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ។ ការរីកធំធាត់នៃចលនារីអន្តរជាតិ ដែលត្រូវពង្រឹងដោយសន្និសីទនារីជាសកលរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ចំនួនបួន បានជួយធ្វើឲ្យពិធីបុណ្យរំលឹកខួប ទិវានេះជាចំណុចប្រមូលផ្ដុំមួយសម្រាប់សម្របសម្រួលកម្លាំងដើម្បី ទាមទារសិទ្ធិនារី និងទាមទារឲ្យនារីអាចចូលរួមក្នុងដំណើរការនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ច។ ទិវានារីអន្តរជាតិកាន់តែប្រែក្លាយទៅជាពេលវេលាមួយសម្រាប់ឆ្លុះ បញ្ចាំង លើការរីកចម្រើនដែលទទួលបាន ដើម្បីអំពាវនាវឲ្យមានការប្រែប្រួល និងធ្វើពិធីអបអរសាទរសកម្មភាពទាំងឡាយដែលធ្វើដោយសេចក្ដីក្លាហាន និងការប្ដេជ្ញាចិត្តដោយនារីសាមញ្ញដែលបានបំពេញតួនាទីវិសាមញ្ញ ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃសិទ្ធិរបស់នារី។

Recent Comments

នៅក្នុងថ្ងៃទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ ថ្ងៃទី៨ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៩នេះ យើងខ្ញុំសូមគោរព ជូនពរដល់ ស្រ្ដី គ្រប់ៗរូបសូមជួបប្រទះតែសេចក្ដីសុខសេចក្ដីចម្រើន រកទទួលទានមានបាន មានសុខភាពល្អ ប្រាជ្ញាវៀងវៃ បើប្រាថ្នាអ្វីសូមឱ្យបានសម្រេចដូចសេចក្ដីប្រាថ្នា ជាពិសេសសូមឱ្យសម្រស់កាន់តែស្រស់ស្អាត សូមអរគុណ!! On International Women's Day, March 8, 2019, we would like to wish everyone a happy, healthy, prosperous, healthy, wise person if they wish. Special wishes, let's be beautiful, thank you !!

Thursday, February 28, 2019

សម័យ នគរវ្នំ នគរភ្នំ ឬ ហ៊្វូនណន

នគរវ្នំ រឺ ហ៊្វូនណន


អត្ថបទដើមចំបង: នគរវ្នំ

ផែនទីវ្នំ នៅប្រហែលសតវត្សទី៣
នគរដែលគេស្គាល់ដំបូងគេបង្អស់ក្នុងតំបន់នេះ គឺនគរវ្នំដែលបានរុងរឿងរីកចម្រើន ប្រហែលចាប់ពីសតវត្សទីមួយរហូតដល់សតវត្សទី៦។ នគរនេះត្រូវបានស្នងបន្តដោយចេនឡាដែលបានគ្រប់គ្រងប៉ែកដ៏ធំនៃ កម្ពុជា វៀតណាម លាវ និង ថៃ សម័យទំនើបនេះ។
អាណាចក្រវ្នំបានចម្រើនកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បី ចេញពីទីក្រុងកំណើតដ៏ស្ដុកស្ដម្ភ និងប្រកបដោយឥទ្ធិពលនៅអូរកែវ (វៀតណាមសម័យឥឡូវនេះ) ដែលបានគេស្គាល់នៅចក្រភពរ៉ូមថាជាខត្តិករៈ មានន័យថាទីក្រុងដ៏ល្បីល្បាញ។ ទំនាក់ទំនងជាមួយចក្រភពរ៉ូមដ៏ឆ្ងាយត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញ ជាក់ស្ដែងតាមរយៈ កាក់របស់ចក្រភពរ៉ូមដ៏ច្រើនត្រូវបានគេរកឃើញនៅស្ថានីយ៍បុរាណវត្ថុដែលចុះកាលបរិច្ឆេទពីសតវត្សទី២ និង ទី៣។[៦] យ៉ាងណាក៏ដោយការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មក្រៅប្រទេសភាគច្រើន របស់អាណាចក្រវ្នំគឺត្រូវបន្តកាន់តែជិតស្និទ រហូតទៅដល់ស្រុកឥណ្ឌា ជា
ពិសេសតំបន់បេងកាល់ឥណ្ឌា។ ការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មជាមួយឥណ្ឌាបានផ្ដើមល្អមុនឆ្នាំ ៥០០ មគ. (ពីមុនការប្រើប្រាស់ជាសកលនៃភាសាសំស្ក្រឹតដែលជាភាសាមួយក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា)។[៧] រួមជាមួយពាណិជ្ជកម្ម ឥណ្ឌាបាននាំមកនូវឥណ្ឌូបនីយកម្មចូលក្នុងវប្បធម៌នគរវ្នំ និង សាសនាព្រហ្មញ្ញ។ នគរវ្នំ និង សង្គមជាច្រើនបន្តពីនគរវ្នំ បានកាន់កាប់ប៉ែកនៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយនេះ ហើយបានផ្ទុកផ្ដាក់ព្រហ្មញ្ញសាសនាជាសាសនាធំអស់រយៈពេលប្រហែលជាង ៩០០ ឆ្នាំ។ លក្ខណៈពិសេសខាងវប្បធម៌និងទំនៀមទម្លាប់ព្រហ្មញ្ញសាសនាបានបន្តគង់វង្សក្នុងសង្គមខ្មែរ​មកទល់ពេល​សព្វថ្ងៃនេះ​នៅឡើយ។
អាណាចក្រនេះបានពង្រីកវិសាលភាពទូលំទូលាយបំផុតក្រោមរជ្ជកាលនៃព្រះបាទស្រីមារ ក្នុងដើមសតវត្សទី៣ ដែលលាតសន្ធឹងឆ្ងាយមកភាគខាងត្បូងដល់ម៉ាឡេស៊ី និងឆ្ងាយមកភាគខាងលិចដល់ភូមា។ អ្នកនគរវ្នំបានបង្កើតឡើងនូវប្រព័ន្ធពាណិជ្ជវិស័យនិយមដ៏រឹងមាំ និងឯកវិក្កយភាពពាណិជ្ជកម្ម ដែលបានក្លាយជាគំរូសម្រាប់ចក្រភពមួយចំនួនក្នុងតំបន់។ ការនាំចេញនៃអាណាចក្រវ្នំមានរុក្ខផល និងលោហៈធាតុដ៏មានតម្លៃរួមមាន មាស ភ្លុកដំរី កុយរមាស រោមស្លាបសត្វចចាត គ្រឿងទេសបានមកពីក្នុងព្រៃដូចជា ក្រវាញ ស្បែក ម្រ័ក្សណ៍ខ្មុក និង ឈើក្រអូប។[៦] ព្រះបាទស្រីមារបានបង្កបង្កើនកងទ័ពសំពៅ និងពង្រីកចំនួនការិយាធិបតេយ្យនគរវ្នំ ដោយបង្កើតជាទម្រង់បែបសក្ដិភូមិ ដែលបានបន្សល់នូវប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ និងអត្តសញ្ញាណក្នុងតំបន់ឱ្យនៅដដែលច្រើន ជាពិសេសទៅទៀតនោះការលាតសន្ធឹងកាន់តែឆ្ងាយរបស់ចក្រភពនេះ។
ទឹកដីនៃអ៊ូខាងកើត (ពណ៌បៃតង) គ.ស.២៦២។
ពាណិជ្ជកម្មរ៉ូមជាមួយឥណ្ឌាតាមរយៈ បរិប្លវម៉ារីសអេរីថ្រែយសតវត្សទី១នៃគ.ស.។
ក្នុងសម័យកាល គ.ស. ២៤៥-២៥០ ពួកអ្នកមានបណ្ដាសក្ដិយសនៃនគរអ៊ូខាងកើតរបស់ចិនបានមកទស្សនកិច្ចទីក្រុងហ៊្វូណានវ្យាធបុរៈ។
ក្នុងរយៈពេល 245-250 គីឡូម៉ែត្រ។ សហរដ្ឋអាមេរិក  ពួកឥស្សរជននៃនគរអ៊ូហ្គួរបានទៅរាជធានីនៃភ្វ់ណីវវ៉េវបូរ៉ា។  អ្នកជំងឺជនជាតិថៃនិងចាវជីនបានបញ្ជាក់ថាវ៉ាន់តុនក្នុងកំឡុងពេលនោះនោះខេងទីនិងជុហ្សិនបានចាត់តាំង Fan ជាវប្បធម៌ហិណ្ឌូ។ [10] ពាណិជ្ជកម្មជាមួយប្រទេសចិនបានចាប់ផ្តើមជាមួយចិនដោយចាប់ផ្ដើមពីការពង្រីកភាគខាងត្បូងនៃរាជវង្សហាននៅប្រហែលសតវត្សទី 2 មុនគ.ស ផ្លូវហ៊្វូណនដែលមានប្រសិទ្ធភាពត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយឆ្នេរសមុទ្រ និងបានកាន់កាប់តំណែងកណ្តាលជា " មជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋ " រវាងបណ្តាញពាណិជ្ជកម្មមហាសមុទ្រឥណ្ឌានិងចិនដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាសមុទ្រសហភាពសូវៀត។ ផ្លូវ។ ផ្លូវពាណិជ្ជកម្មដែលបានបញ្ចប់នៅទីបំផុតនៅរ៉ូមត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយកាក់រ៉ូម៉ាំងនិងសាជីជ្រុងនិងវត្ថុបុរាណដែលត្រូវបានរកឃើញនៅទីតាំងបុរាណវិទ្យានៅសតវត្សទីពីរនិងទីបី។ 

ភ្វូណនត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងទេវកថាដូចជារឿងព្រេង Kattigara និងរឿងព្រេងខ្មែរព្រាហ្មណ៍ឬឥណ្ឌាព្រះអង្គម្ចាស់ថៃ Thaong ជាភាសាខ្មែរ Kaundinya ជាភាសាសំស្ក្រឹតនិងហុងឌុយរ៉ាសនៅក្នុងកំណត់ត្រាចិនរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយមេដឹកនាំក្នុងស្រុកព្រះនាងនីជីស៊ីម៉ា (Lee-Yi in Chinese Records) បានបង្កើតរាជវង្សខ្មែរជាលើកដំបូង។ 

ឯកសារចិនដែលបានឆ្លងកាត់ការកែប្រែចំនួនបួន និងអក្ខរក្រមជំពូកនៅសតវត្សទីបីគឺជាចារ៉ាយអ្នកប្រាជ្ញជាច្រើនបានផ្តល់យោបល់ថានេះគ្រាន់តែជាគំនូរមួយសម្រាប់បោះពុម្ពហិណ្ឌូនិងពុទ្ធសាសនាទៅជាបុរាណ និងអរិយធម៌បុរាណ។ ផ្ទុយទៅវិញអ្នកប្រវត្តិសាស្រ្តខ្លះបានបដិសេធវាជាទៀងទាត់។

របាយការណ៍ annals ចិនបានរាយការណ៍ថានគរភ្នំបានឈានដល់ចំណុចខ្ពស់បំផុតរបស់ខ្លួននៅដើមសតវត្សទី 3 ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះមហាក្សត្រ Shiva អ្នកគាំទ្រ Shih ពង្រីកភាគខាងត្បូងទៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីនិងឆ្ងាយនៅភាគខាងលិចទៅភូមា។ ប្រព័ន្ធនៃការធ្វើពាណិជ្ជកម្មនៅក្នុង monopolis ពាណិជ្ជកម្មត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ការនាំចេញមានចាប់ពីផលិតផលព្រៃឈើទៅលោហៈដ៏មានតម្លៃនិងវត្ថុធាតុដើមដូចជាមាសដំរីរមាសឫស្សីស្វែនិងគ្រឿងក្រអូបដូចជាម្រ័ក្សណ៍ខ្មុកនិងម្រ័ក្សណ៍ខ្មុក។ នៅក្រោម Fan Shih-man ហ៊្វូណនបានរក្សាកងកម្លាំងដ៏រឹងមាំនិងត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយការិយាធិបតេយ្យខ្ពស់ដោយផ្អែកលើ "សេដ្ឋកិច្ចដែលមានមូលដ្ឋានលើជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តដែលបានបង្កើតអតិរេកដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីគាំទ្រដល់ឈ្មួញបរទេសនៅតាមបណ្តោយឆ្នេរហើយទំនងជាបើកបេសកកម្មពង្រីកនៅភាគខាងលិច និងខាងត្បូង។ "
អ្នកប្រវត្តិសាស្រ្តប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគំនិតផ្ទុយទៅនឹងស្ថានភាពនយោបាយនិងភក្ដីភាពរបស់ហ៊្វូណន។ 25 Miriam T.Stark ហៅថាហ៊្វូណន។ ភ័ស្តុតាង "ហើយលោក Michael Vickery បានកត់សម្គាល់ថា:" យ៉ាងណាក៏ដោយច្រកជាច្រើនមិនអាចបង្កើតជា "រដ្ឋដែលរួបរួមគ្នា" និង "ចក្រភព" ឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែប្រភពផ្សេងទៀតនិយាយពីរដ្ឋអធិរាជថា: "នគរវាសនាបានរីករាលដាលទៅភាគខាងត្បូងនៃវៀតណាមនៅទិសខាងកើតនិងឧបទ្វីបម៉ាឡេនៅទិសខាងលិច។ហើយ "នៅទីនេះយើងនឹងមើលទៅចក្រភពទាំងពីរនៃសម័យនេះ ... នគរភ្នំនិងស្រីវិចាយ៉ា" [28] ។

សំណួរអំពីរបៀបដែលហ៊្វូណនបានមកដល់ទីបញ្ចប់គឺស្ថិតនៅក្នុងការប្រឈមមុខនឹងជម្លោះអ្នកប្រាជ្ញសកលលោកមិនអាចទៅរួចទេស្ទើរតែ។ ចេនឡាគឺជាឈ្មោះអ្នកស្នងរាជ្យរបស់ហ៊្វូណននៅក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ចិនដែលបានបង្ហាញខ្លួនលើកដំបូងនៅឆ្នាំ 616/617 គ.ស

... ការដួលរលំនៃនគរវ្នំមិនមែនជាលទ្ធផលនៃការផ្លាស់ប្តូរពាណិជ្ជកម្មដែនសមុទ្រពីឧបទ្វីបម៉ាឡេទៅច្រកម៉ាឡាកាទេដែលបានចាប់កំណើតនៅសតវត្សទី 5 ។ ផ្ទុយទៅវិញវាបង្ហាញថាការសញ្ជ័យរបស់ហ៊្វូណនពីហ្សេណូគឺជាហេតុផលពិតប្រាកដមួយសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរការធ្វើនាវាចរនៅសតវត្សទី 7

នៅពេលដែលហ៊្វូណនពិតជាបានធ្លាក់ចុះដោយសារតែការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងការធ្វើពាណិជ្ជកម្មតាមសមុទ្រនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍មេដឹកនាំត្រូវតែស្វែងរកប្រភពថ្មីៗនៃទ្រព្យសម្បត្តិនៅក្នុងដីគោក។

«នៅចុងសតវត្សទី 5 ពាណិជ្ជកម្មអន្ដរជាតិស្ទើរតែនៅអាស៊ីអគ្នេយ៍ត្រូវបានដឹកនាំតាមរយៈច្រកសមុទ្រម៉ាលីកា។ ការភ័យខ្លាចពីចំណុចនៃទិដ្ឋភាពនៃអាជីវកម្មគឺហួសពីសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន»។ 
មិនមានអ្វីនៅក្នុងលំដាប់នៃលំដាប់ដែលវាអនុញ្ញាតឱ្យការបកប្រែបែបនោះទេហើយសិលាចារឹកនៃការផ្លាស់ប្តូរដែលហៅថាការផ្លាស់ប្តូរនៃនគរភ្នំមិនមែនជាសញ្ញានៃការបែកបាក់ខាងនយោបាយទេ។ "

វិធីសាស្រ្តខាងបុរាណវត្ថុនិងការបកស្រាយប្រវត្តិសាស្រ្តដើមត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាជំនួយបន្ថែមសម្រាប់ការស្រាវជ្រាវនាពេលអនាគត។  "គម្រោងបុរាណវិទ្យានៅទន្លេមេគង្គក្រោម" ផ្តោតលើការអភិវឌ្ឍភាពស្មុគស្មាញផ្នែកនយោបាយនៅក្នុងតំបន់កំឡុងពេលប្រវត្តិសាស្ត្រដំបូង។ ឧទាហរណ៏ការស្ទង់មតិអំពីស។ រ។ អ។ ពីឆ្នាំ 2003 ដល់ឆ្នាំ 2005 បានជួយកំណត់ថា "... សារៈសំខាន់នៃតំបន់មិនបានបន្តថយចុះក្នុងអំឡុងពេលមុនសម័យអង្គរ ... ហើយយ៉ាងហោចណាស់ [តំបន់អង្កេត] មានកាលបរិច្ឆេទសម័យអង្គរ កាលបរិច្ឆេទនិងការស្នើសុំអត្ថន័យបន្តិចម្តង ៗ នៃតំបន់ដីសណ្តនេះ។ "
at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)